Historia

Pierwsza pisemna wzmianka o Doruchowie ukazała się w Kodeksie Dyplomatycznym Wielkopolski pod nr 81 w dniu 20 października 1213 roku. Doruchów był w poczatkach XV wieku własnością Wierzbiętów Kępińskich z których wywodzi się linia Wierzbiętów Doruchowskich herbu Niesobia. Linia Wierzbiętów Kępińskich i Doruchowskich wywodzi się od kasztelana poznańskiego i generalnego starosty Wielkopolski, Wierzbięty z Paniewic (1352 - 1375). Doruchów leży przy starożytnej drodze handlowej prowadzącej przez powiat ostrzeszowski z południowych krajów Europy nad Morze Bałtyckie. Polski uczony N. Sadowski pisze, że dążyli tą drogą kupcy po bursztyn. W XV w istniala w Doruchowie huta żelaza "Stara Huta", w połowie XVI w powstała kolejna huta tzw. "Zalesianka". W roku 1852 znajdowała sie tutaj fabryka papieru "Dąbrówka" Z ważniejszych wydarzeń historycznych Doruchowa i lat które odcisnęły swe piętno wymienić należy: Rok 1699, był rokiem strasznego głodu, w 1710 roku szerzyła się tutaj epidemia cholery.Ksiądz Tobiasz wspomina w swojej kronice o nadzwyczajnych opadach gradu w 1740r.30 października 1768 roku w Doruchowie zostal ochrzczony Teofil Wolicki h. Nabram, syn Ignacego i Józefy (Barbary) Wiesiołowskiej. Pracował on w bibliotece królewskiej króla Stanisława Augusta, otrzymał kanonikat w Poznaniu i probostwo kolegiaty sieradzkiej, archidiakonię poznańską, repozyture gnieźnieńską, sprawował funkcje rządowego radcy szkolnego, a w 1828 roku został wybrany arcybiskupem gnieźnieńskim i poznańskim. Był posłem z powiatów poznańskiego i śremskiego do Sejmu Księstwa Warszawskiego. Po zgonie arcybiskupa Gorzańskiego wybrany został w 1825 roku wikariuszem kapitulnym i rzadził archidiecezją aż do wyniesienia na arcybiskupa. Otoczył w tych latach szczególną opieką szkoły parafialne, zainicjował z powodzeniem akcje dla stworzenia nowego mauzoleum Mieszka I i Bolesława Chrobrego w katedrze poznańskiej.Zmarł 21 grudnia 1829 roku, pochowany został w krypcie pod kaplicą Szołdryskich katedry poznańskiej. Skromnym pomnikiem jego pamięć uwiecznił hrabia Edward Raczyński. Przy neoromańskim kościele w roku 1889 znajduje się grobowiec  rodziny Thielów, w którym pochowany jest m.in. ppor. Stanisław Thiel (1881-1943), dowódca Powstania Wielkopolskiego w Ostrzeszowie, więzień obozów hitlerowskich. W Powstaniu Wielkopolskim było to miejsce kwaterowania sztabu południowego odcinka powstańczego. W 1775r. w Doruchowie odbył się ostatni w Polsce proces kobiet podejrzanych o czary. Opierając się na dawnym prawie magdeburskim, dziedzic z Doruchowa, dopuścił się straszliwego morderstwa na 14 niewinnych kobietach. Dziedzicowi mord uszedł bezkarnie, bo prawo zrodzone z ciemnoty i zabobonu zezwalało na taką sprawiedliwość. W opinii wielu badaczy doruchowski proces wpłynał na wprowadzenie ustawy w roku 1776 przez Sejm Rzeczpospolitej zakazującej prowadzenia procesów o czary przez sądy grodzkie.

Doruchów oprócz bogatej historii może poszczycić się sporą ilością obiektów zabytkowych i pomników przyrody.

Pomniki przyrody stanowią: lipy drobnolistne,dęby szypułkowe,klon pospolity,grab pospolity.

Parki zabytkowe i podworskie znajdują się na terenie Doruchowa (jest tu usytuowany 
                pomnik przyrody – Stary Dąb), Godziętów, Plugawic, Przytocznicy, Rudniczyska oraz Torzeńca 
                 (jest największy i najstarszy, założony w 1860 roku).

 W zabytkowym parku w Doruchowie jest wyspa, na niej to właśnie znajduje się piwnica,
                 gdzie więziono kobiety posądzone o czary.

Obiekty zabytkowe – warte obejrzenia to:

Doruchów – Dom Katolicki i młyn z początku XX wieku, zespół kościelny z XIX w.;

Mieleszówka – kapliczka betonowa budowana po 1945 roku;

Morawin – kapliczka betonowa budowana po 1945 roku, kościół parafialny budowany

w latach 1931 – 1952;

Plugawice – dwór z parkiem z II połowy XIX wieku;   w Rudniczysku – młyn wodny z 1923 roku;

Starq Kuźnica – dwór z początku X X wieku i młyn z początku XX wieku;

Torzeniec – zespół dworski z początku XX wieku (dom zarządzcy z XXw.) z resztkami sięgającymi
                XVIII w. założeń francuskich.

Stanowiskami archeologicznymi dokumentującymi naszą przeszłość są:

Doruchów – cmentarzysko z wczesnej epoki brązu – kultura unietycka,

Godziętowy – nekropolia ludności łużyckiej,

Przytocznica – pozostałości z osady z XIII wieku.

W miejscowości Torzeniec znajduje się obelisk upamiętniający zbrodnie i mordy na ludności 
                tej miejscowości.